- įtekėdinti
- įtekė́dinti 1. N, J, KŽ žr. 1 įtekinti. 2. intr. A1883,42, KŽ turėti, daryti kam įtaką (?). \ tekėdinti; įtekėdinti; ištekėdinti; užtekėdinti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
ištekėdinti — 1. KŽ žr. 1 ištekinti 1: Medų ištekėdinti KI153. 2. N, J.Šliūp, KŽ žr. 1 ištekinti 4: Dukterį už vyrą išleisti, ištekėdinti KI328. Be žinios kuningaikščio jie negalėjo nei savo dukterį ištekėdinti A1884,111. Ištekėdink dukrą J. tekėdinti; … Dictionary of the Lithuanian Language
tekėdinti — tekėdinti, ina, ino žr. 1 tekinti: 1. K, NdŽ, KŽ. 2. NdŽ. tekėdinti; įtekėdinti; ištekėdinti; užtekėdinti … Dictionary of the Lithuanian Language
užtekėdinti — caus. užtekėti 5: Tu savo saulę vėl užtekėdinai ant piktųjų ir ant gerųjų KlM741. tekėdinti; įtekėdinti; ištekėdinti; užtekėdinti … Dictionary of the Lithuanian Language